•• ESF MAGAZINE ••

De voorbeschouwing van de eerste halve finale zit erop, dus tijd voor een korte terugblik. Hoe staat de eerste reeks van 17 landen er momenteel voor? Dennis van Eersel en Gert Waterink sommen nog een keer de kansen op en trekken, hoe lastig dat op dit moment al is, hieruit conclusies. Gaat België voor gejubel zorgen bij de Vlamingen? En zullen de Russen en Macedoniërs zich na de 1e halve finale toch even achter de oren krabben?

 
Dennis van Eersel: Vier van de 17 landen lijken mij op dit moment schier kansloos om de finale te bereiken. Dat zijn Portugal, Bosnië-Herzegovina, Polen en Finland. De laatste twee strijden om de rode lantaarn, vrees ik. 

Van de 13 overgebleven landen zitten Rusland, Estland, Letland, Malta, Macedonië en toch ook IJsland in mijn twijfelzone. De overige zeven lijken mij wel zeker van een top-10 plek in deze halve finale, waarbij ik denk dat België of Wit-Rusland weleens de winnaar kan worden.

Dit is mijn lijstje van 10, die natuurlijk bij de repetities in Oslo nog kan veranderen :

Belgie
Wit-Rusland
Albanie
Griekenland
Servie
Moldavie
Slowakije
IJsland
Estland
VJR Macedonie

Gert Waterink: De kunst is om al in een vroeg stadium de totaalplaatjes te ontdekken die we straks ook gaan zien in Oslo. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan, omdat voor sommige landen de uiteindelijke ‘act’ er nog echt anders uit zal gaan zien. Zo kan ik me niet voorstellen dat de Letse zangeres flink wat kritiek heeft op haar eigen optreden in de nationale finale. Anderzijds zagen we vorig jaar bij Cyprus al dat er weinig meer te repeteren valt een lief liedje waarbij de zangeres gewoon matig tot zeer matig haar ding doet. Voor deze substantiële verbeteringen en verslechteringen moeten we de repetities in Oslo afwachten.

Een wat lastiger te voorspellen factor is dit jaar de invloed van juries in de toch wel kleine halve finales. Dit zou in de hand kunnen werken dat de verschillen tussen juries en televoters wat minder groot worden. Immers, er valt minder te kiezen. Spannend wordt het dan voor de landen die zowel bij juries en televoters af en toe puntjes sprokkelen en zo in de middenmoot terecht komen. Maar het wordt ook spannend voor de landen die de televoters niet aan het stemmen krijgen, maar wél de juries in vervoering brengen (Denk hierbij aan bijvoorbeeld Israël 2009, Denemarken 2009 en Frankrijk 2009). En omgekeerd zou bijvoorbeeld Griekenland omlaag gehaald kunnen worden door juries (Denk hierbij eens aan Rusland 2009 en Griekenland 2009). Toch denk ik dat de impact van het 50%/50%-systeem vooral te zien zal zijn in de grotere finale, waar nog altijd 25 landen aan deelnemen.

Dat gezegd hebbende, heb ik toch even een ranking gemaakt van de kwalificatiekansen die ik in deze semi aan elk land heb gegeven. Let dus wel, er kan nog het één en ander veranderen. Maar de toppers, de middenmoters en de floppers worden stilaan al wél zichtbaar. Voor de landen met gelijke kwalificatiekansen, heb ik gekeken naar de kwaliteit van de compositie:

Erg kansrijk:
01) België (90%)
02) Slowakije (80%)
03) Albanië (80%)
04) Griekenland (75%)
05) Wit-Rusland (70%)
06) Servië (70%)
07) Moldavië (65%)
Gemiddeld kansrijk:
08) Estland (60%)
09) IJsland (60%)
10) Rusland (50%)
11) Malta (40%)
12) Polen (40%)
Niet kansrijk:
13) Portugal (35%)
14) Letland (30%)
15) V.J.R. Macedonië (25%)
16) Bosnië-Herzegovina (25%)
17) Finland (20%)

In de Glazen Bol-reeks gaat de redactie van ESF Magazine op zoek naar de meest kansrijke songfestivalbijdrage van dit jaar. Daarbij gaan we alle 39 deelnemende landen en hun liedjes eens flink ontleden en beoordelen op kwaliteit, originaliteit en trendgevoeligheid. Ook gaan we kijken of de desbetreffende artiest dusdanig goed kan optreden, dat de kansrijkheid van een goede klassering ook dankzij de artiest kan toenemen. Immers, op het songfestival blijft naast een kritisch luisterend oor het kritisch kijkende oog minstens zo belangrijk.

Deelnemende land: IJSLAND
Deelnemende artiest(en): Hera Björk
Compositie: ‘Je Ne Sais Quoi’
Componist(en): Örlygur Smári & Hera Björk
Tekst: Örlygur Smári & Hera Björk
Startvolgorde Oslo 2010: Startpositie 17 in de eerste halve finale op dinsdag 25 mei
Top 10 plaatsen finale: 4e in 1990, 7e in 1992, 2e in 1999, 8e in 2003, 2e in 2009
Feitjes: Door de nu al beruchte aswolk is IJsland in 2010 meer dan gebruikelijk in het nieuws geweest. Meestal komt er weinig nieuws uit IJsland, dat door haar ligging midden in de Atlantische Oceaan een beetje een buitengesloten landje is. Des te knapper is het dat een klein land als IJsland vorig jaar zulke hoge ogen wist te gooien op het Eurovisie-podium. En dat was niet voor het eerst. Ondanks de wisselende resultaten heeft IJsland na Malta de beste statistieken voor een niet-winnend land op het Songfestival.
Video:

Dennis van Eersel: Het mooie aan het Songfestival vind ik de grote variëteit aan muzikaalstijlen. Als er één genre is dat er ieder jaar bij is, dan is het wel de Zweeds schlager. IJsland brengt ons dit jaar, als één van de weinige landen, zo’n typische songfestival-stamper die verder nergens gedraaid zal worden, behalve in enkele gay-discotheken.

De tekst én compositie is één groot cliché-braaksel. Een franstalig zinnetje hier, wat Engels rijmende kreten daar; en het refrein is af. Daar zetten we dan wat stevige beats onder, een achtergrondkoortje van vier erbij en een top-10 plek is het resultaat. Althans; in het begin van het vorige decennium was dit het geval geweest. Of dit in 2010 nog steeds hoge ogen gaat gooien durf ik te betwijfelen, maar het moge duidelijk zijn dat er een markt en een doelgroep voor dit soort nummers is.

Ergens doet de bijdrage van Hera Björk mij denken aan de gang van zaken bij De Toppers vorig jaar. Ook daarbij werd het gekozen nummer geremixed, waardoor het totaalplaatje belachelijk werd. Toen stonden er drie oude mannen, die op beats stonden te dansen, IJsland heeft nu een dikke zangeres, die met de beukende beats geen raad weet. Ondanks de zeer gunstige laatste startplek zou het zomaar kunnen dat IJsland níet die zekere finalist is, die iedereen erin ziet.

Beoordeling compositie: 5,0/10
Beoordeling huidige totaalplaatje: 5,5/10
Huidige kwalificatiekansen: 55%
Kans op winst 1e halve finale: 0%
Kans rode lantaarn 1e halve finale: 0%

Gert Waterink: De schlagerfabriek heeft nog lang niet het loodje gelegd in Scandinavië en dat horen we bijna elk Eurovisie Songfestival wel. Vaak levert dit beproefde format nog wel een mooi resultaat op (Zweden 2006, 5^e plaats), maar het kan ook mieters onderuit gaan (België 2006, geen finale, Zweden 2008, 18^e). Resultaat of geen resultaat, de echte fans blijven van dit genre smullen. En ook in menige gaybar blijven de songfestivalschlagers het onverstoord goed doen.

Persoonlijk is het niet echt mijn smaak. In muzikaal opzicht hebben deze nummers altijd kasten aan choreografische trucjes nodig om het totaalplaatje in elk geval spetterend te laten maken. En ook de liedjes zelf zijn behoorlijk overgeproduceerd. Zangeres Hera Björk zal in elk geval haar ‘Je Ne Sais Quoi’ zo goed mogelijk de huiskamers proberen binnen te loodsen. Ze is geen fantastische zangeres, mist ook de belangrijke uitstraling die nodig is om mieters hoog te eindigen, maar de finale zal ze wel halen met dit OK-liedje. De halve finale is klein genoeg en IJsland heeft geloot na de ballad uit Wit-Rusland, die zo voor een belangrijk constrast gaat zorgen. Toch kijk ik met weemoed terug naar de IJslandse inzending van vorig jaar. Want dat was wél een echte topper.

Beoordeling compositie: 5,5/10
Beoordeling huidige totaalplaatje: 6,0/10
Huidige kwalificatiekansen: 60%
Kans op winst 1e halve finale: 0%
Kans rode lantaarn 1e halve finale: 0%