Column: Stop de ‘taalpolitie’
Posted on: 27 april 2010
Al enkele jaren ben ik een fervent tegenstander van de steeds luider wordende roep om de taalregel terug te krijgen op het songfestival. Vooral een select groepje fans uit Nederland en Vlaanderen smeken om de herinvoering van de plicht om op het festival in de eigen taal te zingen. Een volstrekt onnodige oproep, in mijn ogen. Door: Dennis van Eersel
Het is misschien wel logisch dat juist in Nederland en België (vanaf nu: Vlaanderen) de roep om een terugkeer van de taalregel het hardst is. Van alle deelnemende landen, sinds de regel werd afgeschaft in 1999, zijn Nederland en Vlaanderen één van de weinige landen die nooit meer iets in de eigen taal hebben gezongen. Tot dit jaar dan, want de Nederlandse inzending van 2010 is in het Nederlands.
Van alle deelnemende landen sinds 1999 hebben alleen Zweden, Denemarken, IJsland, Georgië en Wit-Rusland nooit meer in de eigen taal gezongen. Slechts vijf landen, van de 43 die sindsdien hebben meegedaan. Eigenlijk geven deze statistieken al aan dat de roep om herinvoering van de taalregel een overbodige is. De meeste deelnemende landen hebben al gedaan aan zelfregulering en aan de wens van deze fans ruimschoots voldaan.
Eigenlijk heb ik daarmee reeds vastgesteld dat de herinvoering van de taalregel niet nodig is, maar er zijn ook inhoudelijke argumenten om het idee van tafel te vegen. Het moge bekend zijn dat hoe meer regels je aan artiesten, musici, componisten en ander soort kunstenaars oplegt, hoe meer impact dit zal hebben op hun creativiteit. Een artiest moet je niet inperken, die moet je laten doen waar hij goed in is. Dus zonder teveel regels op te leggen, de artiest een puur eigen product laten maken. De regel dat een lied slechts 3 minuten mag duren geeft al genoeg ‘Eurovision-kader’ om bepaalde muzikanten af te schrikken. Nog meer regels zorgt voor (nog) minder diversiteit en creativiteit.
En één van de mooiste dingen aan het huidige songfestival vind ik nu juist die diversiteit aan muziekstijlen, die we hebben kunnen horen. Van pop, rock, folk, rap, grunting en jazz tot aan blues, hardrock, gospel, country, polka en a-capella. Ik vind het oprecht allemaal prachtig en hou van al die verschillende soorten muziek.
Laatst had ik een discussie met een collega, die ook beweert open te staan voor ‘alle muziek’. Maar amper een kwartier later deed hij de uitspraak doet ‘niet zoveel te hebben met die muziek’, toen het over het songfestival ging. Dat blijft een beetje krom in mijn ogen. Laten we het houden op onwetendheid.
Die diversiteit in muziekstijlen is ook de reden waarom ik eveneens tegen de herinovering van het live orkest ben. Natuurlijk heeft het zijn charme en sommige nummers van de laatste jaren zouden perfect hebben geklonken met een orkest erbij. Máár er zijn ook nummers die zich niet lenen voor een orkestratie. Daarnaast doen er tegenwoordig veel landen mee, die niet de financiën en de kunde hebben om een goed orkest aan te trekken. Stel je voor dat één van die landen zou winnen! Een slecht orkest kan een nummer ook om zeep helpen, net als met Griekenland in 1991. Als dat weer zou gebeuren verkies ik een kwalitatief goede opname boven de nostalgische charme van het orkest.
Ik denk dat de roep om de terugkeer van het orkest en de herinvoering van de taalregel er vooral één is van mensen met een romantische blik op het verleden en een ietwat zure minachting hebben voor het heden. Kijk eens wat oude festivals in zijn geheel terug, ook daar zaten wat draken van inzendingen bij. Stel jezelf écht open voor alle stijlen van muziek, die tegenwoordig op het songfestival te horen zijn. Probeer door bijzaken zoals de taalkeuze heen te luisteren. Dan zal je zien en horen, vroeger was écht niet alles beter.
3 Reacties to "Column: Stop de ‘taalpolitie’"
2 mei 2010 bij 11:56 am
Helemaal met Hebbuzz eens. Het is toch belachelijk dat iemand met een viool staat te zwaaien maar dat het instrument niet versterkt mag worden. Het is in elk geval voor mij één van de redenen geweest om voor bepaalde landen niet te stemmen, eenvoudigweg omdat het plaatje er zo belachelijk van werd. Dit jaar vind ik de kampioen Finland. Staat er achter een vrouw met een viool gek te doen met haar instrument zonder dat ze de snaren aanraakt. Kijkers zijn geen imbecielen. Als er toch miljoenen aan zo’n festijn uitgegeven wordt, zorg dan in elk geval dat die ook uitgegeven worden aan wat de kern van het evenement zou moeten zijn: muziek! Misschien wordt er gezegd dat we keuzes moeten maken, dat het geld maar 1x uitgegeven kan worden. In dit geval heb ik wel een voorstel: verminder het aantal camera’s en zo het aantal mensen dat ze moeten bedienen. In de huidige periode werkt men met zo’n 25 camera’s en “danst” men van shot tot shot. Is het echt nodig om elke 3 seconden naar een nieuw beeld te gaan? Echt één van de verschillen met de cameravoering en beeldregie van pakweg 10 jaar geleden. Maar de hang naar hi-tech en het supersonische maakt wel dat daar extra kosten in liggen, terwijl het de vraag is of daar iemand blij mee gemaakt wordt!
Terugkeer van orkest, ik weet het niet. In elk geval zou voor mij een versterking van het live karakter door het live bespelen van instrumenten op het podium voor mij tot een vergroting van het kijkplezier leiden.
4 mei 2010 bij 1:24 pm
Ik ben het er volledig mee eens dat herinvoering van de taalregel een overbodige is. Geef elk land zelf de keuze hoe zij hun inzending willen invullen. Het ene nummer klinkt nu eenmaal mooier in het engels dan het andere. In die zin is er dan ook niks op tegen dat Sieneke voor het Nederlands kiest. Dat past bij het nummer en bij haar. Maar dat zal voor de volgende artiest in 2011 wellicht weer anders zijn.
Heel anders denk ik over het orkest, of ik moet eigenlijk zeggen: Over live muziek. Ik ben een voorstander voor de terugkeer van het orkest, maar misschien zou ik het nog ruimer kunnen stellen: Ik ben er voorstander van dat de hele inzending, inclusief de muziek, live is. Geen muziekbandjes meer. Bewaar die maar voor de commerciële Idols-feestjes en geef het Eurovisie Songfestival haar eigen gezicht terug!
•• ESF MAGAZINE •• 
28 april 2010 bij 12:28 pm
Compromis, we vergeten het grote orkest maar bieden iedereen de gelegenheid om met een combo te spelen, en alle instrumenten op het podium moeten weer echt live bespeeld worden door echt musici.
Overigens zie je dat juist een arm land als Albanië in hun festival wel een orkest hebben, dus ik zie het financiele probleem niet. Creatief ook niet, want je hoeft het orkest niet te gebruiken, maar het mag wel als je geen zin hebt in een duffe muziekband.